اولین کشف دانشمندان یونان آن بود که اصوات موسیقی که فرکانس آنها مضاربی از یکدیگر هستند همواره بصورت خوشایند شنیده می شوند هم چنین بسیاری از دانشمندان و مردم عادی متوجه شده بودند که هنگامی که دو صدای موسیقی با یکدیگر اجرا می شوند لزوما" احساس خوبی را در انسان ایجاد نمی کنند.
آنها همچنین متوجه شده بودند که یکی از مهمترین نسبت های فرکانسی نسبت 1:2 یا همان اکتاو است که طی آن نسبتهایی مانند 2:3 و ... تکرار می شود. یونانیان به خوبی به زیبایی صداهایی که با این نسبت ها بطور همزمان پخش می شدند آگاه بودند و فیثاغورث از جمله کسانی بود که رابطه ریاضی و خوش صدایی موسیقی را در میان تارهای صوتی مورد بررسی قرار داد.